بررسی اثر آهک بر بهسازی رفتار مهندسی خاک های سطحی آلوده شده با مواد نفتی (در محدوده پالایشگاه تبریز)

بهسازی خاک فرایندی است که طی آن مواد طبیعی یا مصنوعی، به عنوان ماده افزودنی به خاک اضافه شده و باعث بهبود مشخصات خاک می شود. در این راستا، به منظور بررسی تاثیر مواد نفتی بر رفتار مهندسی خاک ها و نحوه بهسازی آن-ها، محدوده پالایشگاه نفت تبریز انتخاب گردیده و به منظور بهسازی خاک های آلوده به مواد نفتی محدوده پالایشگاه تبریز، از آهک زنده به عنوان تثبیت کننده استفاده گردید. مجموعاً از 11 نقطه و از گوشه های محدوده مخازن مواد نفتی اقدام به نمونه برداری شد. بر اساس نتایج آزمایش دانه بندی نمونه ها در رده های cl و sm قرار می گیرند. به منظور تعیین نوع و درصد مواد نفتی آلوده کننده نمونه های تهیه شده از محدوده پالایشگاه تبریز، آزمایش کروماتوگرافی گازی انجام گردید. تعیین رفتار مکانیکی نمونه ها با انجام آزمایش های تعیین درصد رطوبت، دانه بندی و هیدورمتری، تعیین ph، حدود آتربرگ، تعیین gs، تراکم استاندارد، برش مستقیم، مقاومت فشاری تک محوری، تحکیم و نسبت باربری کالیفرنیا بر روی نمونه ها انجام شد. جهت بررسی تغییرات خصوصیات ژئوتکنیکی خاک های آلوده به مواد نفتی در اثر افزودن آهک زنده، مقادیر 1، 3، 5 و 7 درصد وزنی آهک زنده با دوره های عمل آوری 1، 3، 7، 14، 21 و 28 روز جهت بهسازی در نظر گرفته شد و تغییرات خصوصیات ژئوتکنیکی خاک های آلوده به مواد نفتی، نحوه بهسازی و درصد بهینه آهک زنده طی انجام آزمایش ها بررسی شد. به طور کلی، مواد نفتی آلوده کننده نمونه ها باعث کاهش پارامترهای مقاومتی خاک می شود. این مواد نفتی از نوع هیدروکربن ها آلکان جامد بوده که دارای 14 تا 28 زنجیره کربنی می باشند. بر اساس نتایج به دست آمده، افزودن آهک زنده باعث بهبود خصوصیات مهندسی و افزایش ظرفیت باربری خاک های آلوده به مواد نفتی محدوده پالایشگاه تبریز شده است.